Ine Lammers exploreert rond de dualiteit “brutal beauty”. Zij bestudeert de natuur in zijn verschillende bestaanstoestanden en laat zich inspireren door ‘wabi sabi’ en ‘mono no aware’, dat verwijst naar een tedere, licht melancholische gemoedstoestand, die ontstaat uit het besef van een voortdurende verandering van tijd.
Tegengestelde (natuurlijke) materialen en vormen confronteren, emotionele waarden naast elkaar plaatsen, het onverenigbare verenigen en benadrukken. Ine Lammers zoekt in haar werk naar harmonie door tactiele dialogen uit te lokken en een zekere spanning te creëren door het verval van de natuur te combineren met menselijk ingrijpen.