In 2009 schreef ik mij in Maastricht in voor een cursus icoonschrijven: Op zoek naar het licht. Het werken met ei-tempera, pigmenten en bladgoud was nieuw voor mij, maar ik was direct geraakt door de oude techniek en de opbouw van het icoon. Tijdens deze cursus ontmoette ik ook Jan Teuwen, die al langer iconen schilderde.
Een icoon is geen gewoon schilderij; het volgt tradities, regels en symboliek. Binnen die grenzen ontstaat juist vrijheid: de vrijheid om bijvoorbeeld kleurhelderheid of lijndikte te bepalen, zolang je binnen de vaste lijnen van de voortekening blijft. Zo krijgt elk icoon een persoonlijk handschrift.
Na diverse cursussen, lezingen en reizen blijf ik nog steeds op zoek naar nieuwe uitdagingen — en vooral naar het licht in de icoon. Deze zoektocht blijft me vervullen en inspireren.